AD CLAASSENS.

S.S.V.R. lid vanaf 1960.

 

tweede secretaris 1962 - 1966.

 

Erelid vanwege zijn verdiensten voor het hobbylokaal.

 

"Het hobbylokaal, een locatie waar kleine reparaties aan auto's en motoren worden uitgevoerd, dateert uit 1969. Het idee was ontstaan na een bezoek aan Nijmegen waar iets dergelijks al in gebruik was. Eerst werd een enquête gehouden over nut en noodzaak van zo'n afdeling. Die belangstelling was groot. Toenmalig voorzitter Sjaak Fincke ging op zoek naar een geschikte locatie en hij liet daarbij zijn oog vallen op de voormalige smederij/timmerwerkplaats, waarbij het eerstgenoemde gedeelte uiteindelijk het hobbylokaal werd. De werkzaamheden hadden heel wat voeten in de aarde. Het graven van een put en het storten van een vloer klinkt simpel genoeg, maar in de praktijk moeten er vele moeilijkheden overwonnen worden. Ik heb toen veel steun gehad van Sjaak Fincke, Joop Hille en van vele anderen. Er is een smeerput, een takel, een compressor, een hydraulische krik en verwarming aanwezig. En heel goed gereedschap. Dat vond ik belangrijk. Je kon er indertijd ook je auto wassen. Dat kostte 15 cent want het water moest betaald worden. Wat begon als een hobby, groeide op een gegeven moment boven m'n pet. Het waren niet alleen de werkzaamheden en het toezicht houden die de aandacht vroegen, maar ook het doen van inkopen, het voeren van de administratie e.d. Ik heb de werkzaamheden die het met zich meebracht altijd met plezier gedaan. We hebben veel gelachen en de klanten waren altijd tevreden. Er kon, zeker vroeger, onderling veel geregeld worden. De officiële opening werd nog verricht door de oud voorzitter der BSSO, Frans Caris. Door me 'n jaar of dertig verdienstelijk te maken voor deze afdeling ben ik tot erelid benoemd".
--------------------------------------------------------------------------------

​
 

​

​

​

​

​

​

​

​

 

 

In januari 2005 is Ton overleden "Wanneer je 35 jaar bestuurslid bent bij een vereniging dan klinkt dat als ‘n geweldig lange periode. Dat is het ook wel. Maar het gaat vanzelf. Het ene jaar rijgt zich aan het andere en dat gaat even automatisch als het ouder worden. Dat gaat ook snel. De belangstelling voor het verenigingsleven kreeg ik van huis uit mee. Mijn vader was 40 jaar penningmeester bij een voetbalclub uit Geertruidenberg. Mijn moeder deed de was en kookte regelmatig voor die voetballers. Ik heb het altijd voornaam gevonden dat mijn collega's zich zo goed mogelijk konden ontspannen. Daar wilde ik een bijdrage aan leveren en dat was de drijfveer om me als lid bij SSVR aan te melden. Het waren mooie jaren. Ik heb het 40 - 50 en 60 jarig bestaan meegemaakt. Enorm veel mensen leren kennen. Zelf ontspanning gevonden in alles wat we deden voor de voetbalafdeling, de rikconcoursen, het wielrennen in de 70er jaren, de zorg voor het ontspanningslokaal en het doen van de inkopen, de danscursussen, de jaarlijkse Sint Nicolaasmiddag, mensen bezoeken onder gelukkige of droevige omstandigheden en dan nog penningmeester zijn. Van computers begrijp ik niets en ik noteerde alles op een overzichtelijke manier in schriften. Trots ben ik op de Koninklijke onderscheiding die ik in 1995 ontvangen heb.
--------------------------------------------------------------------------------
　

​

​

​

​

​

​

​

​

 

 

 

"In het Friese Bolsward ben ik geboren en tot
m'n elfde heb ik er gewoond. Het is opvallend hoeveel er uit die tijd nog in m'n geheugen gegrift staat. Misschien is die herinnering zo sterk omdat het de oorlogsjaren betrof. Toch een bijzondere tijd. Ik was snel gewend in Roosendaal, mede omdat er al familie woonde. In 1960 ben ik bij de NS in dienst gekomen. Toenmalig SSVR voorzitter "De Broeder" (verpleegkundig assistent van de bedrijfsarts) Charles van Broekhoven, vroeg mij of ik interesse had de functie van secretaris van Bob Kortman over te nemen, met het argument dat ik bij mijn vorige werkgever al ervaring had opgedaan. Ik was zeer verbaasd over dat verzoek. Zo'n jong ventje als ik, net in dienst, terwijl er zo veel oude rotten waren die daardoor gepasseerd werden. Ik had niet zoveel tijd want ik moest ook nog allerlei cursussen volgen. Op de ledenvergadering werd ik gekozen en in het Dagelijks Bestuur werkte ik samen met Jaak Fincke die toen penningmeester was en met Charles van Broekhoven als voorzitter. Wel heb ik meteen duidelijk gemaakt alleen de periode tot 1962 te willen invullen en daarna niet herkiesbaar te zijn. Bertus Lambregts werd mijn opvolger. Bij Het Spoor heerste een bepaalde cultuur en hiërarchie. Iedere functie bracht een bepaalde trots met zich mee. Die verhoudingen moest je eerst leren kennen. Dat maakte het moeilijk om het eenieder naar de zin te maken. Na twee jaar werd ik, als secretaris, opgevolgd door Bertus Lambregts. Die man heeft ongelooflijk veel voor de vereniging betekend. In '82 werd ik weer in het bestuur gekozen als algemeen bestuurslid en vanaf '84 t/m 2002 was ik secretaris. Een leuke tijd. Zeker in het begin. Er heerste een gezellige onderlinge sfeer, we gingen prima met elkaar om en we vormden een echte eenheid. Ondanks dat,heb ik er meerdere keren aan gedacht om ermee te stoppen want er ging veel tijd inzitten en het bracht veel werk met zich mee. Maar op de ledenvergadering meldde zich nooit een tegenkandidaat. Uiteindelijk heb ik in 2001 aangekondigd nog 1 jaar beschikbaar te zijn. Dat vond ik duidelijk. Mijn laatste verslag dateert van 28 maart 2002. Halverwege de tachtiger jaren was ik nog twee jaar barcoördinator van de afdeling tennis. Dat was nog in de oude kantine. Het huidige fitnesslokaal. Impulsief handelen probeer ik te voorkomen. Ik maak weloverwogen mijn afwegingen. Kies ik ergens voor, dan sta ik daar volledig achter. Daaruit is te verklaren dat ik zo lang in het bestuur zat. Maar ook dat ik al vanaf 1960, het jaar van oprichting, lid ben van de biljartclub. Ook vanaf het begin 1976, ben ik lid van de afdeling tennis. Tegenwoordig ben ik nog Voorzitter - Penningmeester van Rozedo (Roosendaal-Zeeland-Dordrecht) ,een vereniging van de oude landelijke Weg- en Werkenvereniging. In die functie organiseer ik mede enkele excursies per jaar. Daarnaast geniet ik volop van m'n hobby's".
--------------------------------------------------------------------------------

​

 

FRANS PEETERS

Voorzitter afdeling Tennis 1976 - 1992 met 'n onderbreking van 1 jaar,

 

commissielid Algemene Zaken afdeling Tennis 1992 - 1995,

 

penningmeester 1995 - 2000,

 

benoemd tot lid van verdienste afdeling Tennis in 1995,

 

benoemd tot erelid in 2000.

 

"Op de dag van m'n indiensttreding, d.d. 5 februari 1958, ben ik lid van S.S.V.R. geworden en wel van de afdeling voetbal. Tot de dag van heden kijk ik met veel genoegen terug op de deelname aan de zomeravondcompetitie, de eeuwfeestbeker en de landelijke BSSO competitie. In 1975 begon ik met tennissen. Met Adrie Antonissen behaalde ik de overwinning in de "B" klasse herendubbel tijdens de BSSO tenniskampioenschappen in 1978. De organisatie en de viering van het 40 jarig S.S.V.R. jubileum in 1974 en de aanleg van de "Lay - Colt baan" was de start van mijn bestuurlijke inzet voor S.S.V.R. De tijd waarin ik voorzitter van de afdeling tennis was, werd gekenmerkt door hard werken, weinig centen, hergebruik van materialen en veel zelfwerkzaamheid. Het hoogtepunt was de officiële opening van het sportpark op 7 juni 1991 door de toenmalig voorzitter der BSSO, de heer Frans Caris. In zijn toespraak merkte hij op dat S.S.V.R. over het mooiste BSSO sportpark in Nederland beschikte. Een mooie periode, waar ik trots op ben. Het grootste compliment dat ik voor mijn inzet voor de tennissport heb gekregen is "door jouw inzet heeft de tennissport haar elitaire imago verloren en is voor iedereen bereikbaar" van Dhr. Martin van de Hoogen, districtsvoorzitter van de KNLTB. In juni 1995 heb ik de S.S.V.R. administratie van Toon Maas overgenomen, mede op verzoek van Nico van Ineveld. Tot maart 2000 ben ik daar heel erg druk mee geweest. Erg druk mee geweest omdat de NS ging reorganiseren en zich opsplitste in onderscheidenlijke bedrijven. Contracten moesten worden afgesloten, herinrichten retributie en verrekening van leningen waren behoorlijke klussen. Ik heb een beleidsplan geschreven waarin de kwaliteit van de beschikbare accommodaties centraal staat en de toekomst hiervan in een regionale functie kan worden gerealiseerd. Direct zichtbaar in het beleid is de modificatie van de schietbanen, de klimaatregeling van de biljartzaal, de vervanging van de tafeltennistafels, de aanschaf van nieuwe schaakklokken, de aanschaf van materialen voor de fotoafdeling, het omploegen en opnieuw inzaaien van het voetbalveld en het opknappen van het ontspanningslokaal inclusief de toiletten en keuken. De commotie omtrent de viering van de feestavond (kwartjesavond) door de afdeling Tennis was voor mij het moment om op te stappen als representatieve bestuurder van S.S.V.R. Meer dan trots was ik, toen ik in 2000 een zeer transparante administratie kon overdragen. Een goede basis om de centralisatie van S.S.V.R.-activiteiten naar een makkelijk bereikbare, betaalbare in een voor SOZA kwalitatieve accommodatie met een regionale functie te kunnen realiseren.
--------------------------------------------------------------------------------

 

​
 

​

​

​

​

​

​

​

​

 

 

"Dit jaar ben ik 50 jaar lid van SSVR. In 1993 heb ik een Koninklijke onderscheiding ontvangen op voordracht van de NS. Dit, mede i.v.m. mijn verdiensten voor SSVR. Meestal in een bestuurlijke functie, met name als vakbondsman. Door de VVM ( Vereniging Van Machinisten) ben ik benoemd tot erelid. In 2001 heb ik de taak van barcoördinator van Ton Maas overgenomen, met de daarbij behorende werkzaamheden. Voor die tijd had ik een niet alledaagse hobby. Ik maakte molens van kunststof. Ze werden verkocht, meestal aan buitenlanders, tot aan Japanners aan toe".　
--------------------------------------------------------------------------------

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

​

"

 

In de eerste helft der zestiger jaren was ik beroepsmilitair in het Belgische leger. De NS startte een wervingsactie in België. Ik solliciteerde en zodoende ben ik in Rotterdam terecht gekomen. Later volgde overplaatsing, op eigen verzoek, naar Roosendaal. Daar ben ik vakbondswerk gaan doen voor het FNV. Van 2002 tot 2004 was ik penningmeester van SSVR. Een zeer zware periode omdat de situatie, na het vertrek van Roland Pleune, zeer complex was. In 2004, toen een compleet nieuw bestuur aantrad, restte mij niets anders dan de eer aan mijzelf te houden. Tegenwoordig verzorg ik de financiële verslaggeving van het bargebeuren. Het is leuk met alle mensen binnen de barcommissie te mogen samenwerken. De benoeming tot erelid beschouw ik als een grote eer".